നേപ്പാൾ മ്യാന്മർ ബംഗ്ലാദേശ്; ഇന്ത്യയെ ലക്ഷ്യമിട്ട് കളിക്കുന്ന തന്ത്രം! സംഭവിക്കുന്നത് ഇതാണ്

ഇന്ത്യക്ക് ചുറ്റും ഇന്ന് പ്രതിസന്ധികളുടെ ഒരു കടലാണ്. അഫ്ഗാനിസ്ഥാൻ മുതൽ ബംഗ്ലാദേശ് വരെ, നമ്മുടെ അയൽപക്കം അക്ഷരാർത്ഥത്തിൽ കത്തുകയാണ്. എന്നാൽ ഈ കാഴ്ച കണ്ട് പേടിച്ചോടി ഒളിക്കാനോ, സമാധാന ചർച്ചക്ക് പോയി കാലുപിടിക്കാനോ നിൽക്കുന്ന ഒരു പഴയ ഇന്ത്യയല്ല ഇന്നുള്ളത്. ഇത് ശത്രുവിന്റെ കണ്ണിൽ നോക്കി മറുപടി നൽകുന്ന, ഏത് വെല്ലുവിളിയെയും പുഷ്പം പോലെ നേരിടാൻ കെൽപ്പുള്ള ശക്തമായ ഒരു ഭരണകൂടം നയിക്കുന്ന പുതിയ ഭാരതമാണ്. പാകിസ്ഥാനിലെ ഭീകരതയോ, മാലദ്വീപിലെ ചൈനീസ് സ്വാധീനമോ ആകട്ടെ, അവയെല്ലാം എങ്ങനെ കൈകാര്യം ചെയ്യണമെന്ന് നമുക്കറിയാം. എന്നാൽ… ഈ പരസ്യമായ ശത്രുക്കൾക്കപ്പുറം, ഇന്ത്യയെ കാത്തിരിക്കുന്നത് ചില പുതിയ, അപ്രതീക്ഷിത പ്രതിസന്ധികളാണ്. നമ്മൾ ഇതുവരെ ചർച്ച ചെയ്യാത്ത, പുതിയ രൂപത്തിലും ഭാവത്തിലും വരുന്ന ചില കെണികൾ.
എന്താണ് ആ പുതിയ വെല്ലുവിളികൾ? അവയെ നേരിടാൻ നമ്മുടെ രാജ്യം എത്രത്തോളം സജ്ജമാണ്? ഇന്ന് നമ്മൾ വിശദമാക്കുന്നത് അതാണ്.

നമ്മൾ സംസാരിക്കാൻ പോകുന്ന പുതിയ യുദ്ധമുഖങ്ങളെക്കുറിച്ച് പറയുന്നതിന് മുൻപ്, നിലവിൽ നമ്മുടെ അയൽപക്കത്ത് എന്താണ് സംഭവിക്കുന്നതെന്ന് നോക്കാം. ഇവർ ഇന്ത്യയെ നേരിടുന്ന പരമ്പരാഗത വെല്ലുവിളികളാണ്, എന്നാൽ അവയുടെ സ്വഭാവം കാലത്തിനനുസരിച്ച് മാറിക്കൊണ്ടിരിക്കുന്നു.

പാകിസ്ഥാൻ: എക്കാലത്തെയും പോലെ പാകിസ്ഥാൻ ഭീകരവാദത്തിന്റെ പ്രഭവകേന്ദ്രമായി തുടരുന്നു. എന്നാൽ ഇന്ന് പാകിസ്ഥാൻ നേരിടുന്ന ഏറ്റവും വലിയ വെല്ലുവിളി സ്വന്തം സാമ്പത്തിക തകർച്ചയാണ്. ഇന്ത്യയിൽ ഭീകരാക്രമണങ്ങൾ നടത്താൻ പാകിസ്ഥാൻ ശ്രമിക്കുമ്പോൾ തന്നെ, ഇന്ത്യ നൽകുന്ന ശക്തമായ തിരിച്ചടികൾ അവരെ തളർത്തുന്നു. ഉറി, പുൽവാമ ആക്രമണങ്ങൾക്കുള്ള ഇന്ത്യയുടെ സർജിക്കൽ സ്ട്രൈക്കുകളും ബാലാകോട്ട് വ്യോമാക്രമണവും പാകിസ്ഥാന്റെ സൈനിക ചിന്താഗതിയെ തന്നെ മാറ്റിമറിച്ചു. അതിർത്തി കടന്ന് ആക്രമിക്കാൻ ഇന്ത്യ മടിക്കില്ലെന്ന് വ്യക്തമാക്കിയതോടെ പാകിസ്ഥാൻ ഭീകരരെ ഉപയോഗിച്ചുള്ള പരമ്പരാഗത യുദ്ധമുറകളിൽ നിന്ന് പിന്നോട്ട് പോകാൻ നിർബന്ധിതരായി.

പക്ഷേ, പാകിസ്ഥാൻ ഇപ്പോൾ ചൈനയുടെ കയ്യിലെ ഒരു ഉപഗ്രഹം മാത്രമായി മാറിയിരിക്കുകയാണ്. ചൈനയുടെ *'ഡെബ്റ്റ് ട്രാപ്പ് ഡിപ്ലോമസി' (Debt Trap Diplomacy)* അഥവാ കടക്കെണി നയതന്ത്രത്തിന്റെ ഏറ്റവും വലിയ ഇരകളിലൊന്നാണ് പാകിസ്ഥാൻ. *ചൈന-പാകിസ്ഥാൻ ഇക്കണോമിക് കോറിഡോർ (CPEC)* എന്ന പദ്ധതിക്കായി ചൈനയിൽ നിന്ന് കോടിക്കണക്കിന് ഡോളറിന്റെ വായ്പയെടുത്ത പാകിസ്ഥാൻ ഇപ്പോൾ ആ കടം തിരിച്ചടയ്ക്കാൻ കഴിയാതെ നട്ടംതിരിയുകയാണ്. ഈ സാമ്പത്തിക പ്രതിസന്ധി പാകിസ്ഥാനെ ചൈനയുടെ രാഷ്ട്രീയ താത്പര്യങ്ങൾക്കനുസരിച്ച് പ്രവർത്തിക്കാൻ നിർബന്ധിതരാക്കുന്നു. ഇന്ത്യക്കെതിരെ ചൈനയെ ഉപയോഗിക്കാനുള്ള പാകിസ്ഥാന്റെ തന്ത്രം, വാസ്തവത്തിൽ പാകിസ്ഥാനെ തന്നെ ചൈനയുടെ സൈനിക താവളമായി മാറാൻ ഇടയാക്കിയിരിക്കുന്നു.

മാലദ്വീപ്: മാലദ്വീപിൽ ‘ഇന്ത്യ ഔട്ട്’ പ്രചാരണം നടത്തി അധികാരത്തിൽ വന്ന മുഹമ്മദ് മുയിസുവിന്റെ സർക്കാർ ചൈനയുടെ പക്ഷത്തേക്ക് പൂർണ്ണമായും ചായുന്ന കാഴ്ചയാണ് ആദ്യം കണ്ടത്. ഇന്ത്യൻ സൈന്യത്തെ പിൻവലിക്കാൻ ആവശ്യപ്പെടുകയും, ചൈനീസ് ചാരക്കപ്പലുകളെ മാലദ്വീപ് തുറമുഖങ്ങളിൽ നങ്കൂരമിടാൻ അനുവദിക്കുകയും ചെയ്തപ്പോൾ ഇന്ത്യയുടെ സ്വാധീനം അവിടെ അവസാനിച്ചു എന്ന് പലരും കരുതി. എന്നാൽ ഇന്ത്യയുടെ ‘നെയിബർഹുഡ് ഫസ്റ്റ്’ (Neighborhood First) നയത്തിന് ഇവിടെ വ്യക്തമായ മറുപടിയുണ്ടായിരുന്നു. മാലദ്വീപിന്റെ സാമ്പത്തിക ഭാരം താങ്ങാൻ ചൈനക്ക് കഴിഞ്ഞില്ല. ടൂറിസം മേഖലയുടെ തകർച്ച മാലദ്വീപിനെ വീണ്ടും സാമ്പത്തിക പ്രതിസന്ധിയിലേക്ക് തള്ളിവിട്ടു. അപ്പോൾ അവരെ സഹായിക്കാൻ ആദ്യം ഓടിയെത്തിയത് ഇന്ത്യയാണ്. ഇന്ത്യയുടെ വാക്സിൻ നയതന്ത്രം, സാമ്പത്തിക സഹായങ്ങൾ, മാനുഷിക സഹായങ്ങൾ എന്നിവയിലൂടെ മാലിദ്വീപ് ഭരണകൂടം വീണ്ടും ഇന്ത്യയുടെ പ്രാധാന്യം തിരിച്ചറിഞ്ഞു. ഇതിലൂടെ സൈനികമായി നേരിട്ടുള്ള ഏറ്റുമുട്ടലുകൾ ഒഴിവാക്കി, നയതന്ത്രപരമായ നീക്കങ്ങളിലൂടെ ഇന്ത്യ മാലിദ്വീപിനെ വീണ്ടും തങ്ങളുടെ സഹകരണത്തിന്റെ പാതയിലേക്ക് കൊണ്ടുവന്നു. ഇത് ഇന്ത്യയുടെ പുതിയ നയതന്ത്രത്തിന്റെ ശക്തി തെളിയിക്കുന്നു.

ശ്രീലങ്ക ചൈനയുടെ കടക്കെണിയിൽ വീണ് സാമ്പത്തികമായി തകർന്നുപോയ മറ്റൊരു രാജ്യമാണ് ശ്രീലങ്ക. ഹമ്പൻതോട്ട തുറമുഖം ചൈനക്ക് 99 വർഷത്തേക്ക് പാട്ടത്തിന് നൽകേണ്ടി വന്നത് ഇതിന്റെ ഏറ്റവും വലിയ ഉദാഹരണമാണ്. ശ്രീലങ്കൻ ജനത ഭക്ഷണമില്ലാതെയും, ഇന്ധനമില്ലാതെയും വലഞ്ഞപ്പോൾ ആദ്യം സഹായഹസ്തം നീട്ടിയത് ഇന്ത്യയാണ്. ഏകദേശം 4 ബില്യൺ ഡോളറിന്റെ സാമ്പത്തിക സഹായവും അവശ്യസാധനങ്ങളും നൽകി ഇന്ത്യ ശ്രീലങ്കയെ കൈപിടിച്ചുയർത്തി. ഈ ഇടപെടൽ ചൈനയുടെ സ്വാധീനം കുറയ്ക്കാൻ സഹായിച്ചു.

അഫ്ഗാനിസ്ഥാൻ,
അഫ്ഗാനിസ്ഥാനിൽ താലിബാൻ ഭരണം പിടിച്ചതോടെ അവിടെ നിന്നുള്ള ഭീകരവാദ ഭീഷണി വർധിച്ചു. മ്യാൻമറിൽ സൈനിക അട്ടിമറിക്ക് ശേഷം ആഭ്യന്തരയുദ്ധം രൂക്ഷമായി. ഈ പ്രതിസന്ധികൾ നമ്മുടെ വടക്കുകിഴക്കൻ സംസ്ഥാനങ്ങളുടെ സുരക്ഷയ്ക്ക് വലിയ ഭീഷണിയാണ്. കലാപകാരികളുടെ നുഴഞ്ഞുകയറ്റവും അഭയാർത്ഥി പ്രവാഹവും വലിയ തലവേദനയുണ്ടാക്കുന്നു. ബംഗ്ലാദേശിൽ ഇന്ത്യയുടെ വിശ്വസ്ത സഖ്യകക്ഷിയായിരുന്ന ഷെയ്ഖ് ഹസീന സർക്കാരിന്റെ പതനം ഒരു തിരിച്ചടിയാണ്. പുതിയ ഭരണകൂടം ഇന്ത്യയോട് എന്ത് നിലപാട് സ്വീകരിക്കുമെന്നത് നിർണായകമാണ്.
ഇവയെല്ലാം ഇന്ത്യ നേരിടുന്ന പരമ്പരാഗത വെല്ലുവിളികളാണ്. ഇതിനെയെല്ലാം നേരിടാൻ ഇന്ത്യയുടെ സൈന്യവും നയതന്ത്രജ്ഞരും സജ്ജരാണ്. എന്നാൽ നമ്മൾ സംസാരിക്കാൻ പോകുന്നത് ഇതിനെക്കാൾ അപകടകരമായ പുതിയ ഭീഷണികളെക്കുറിച്ചാണ്.

ഇനി യുദ്ധം തോക്കും പട്ടാളവും വെച്ച് മാത്രമല്ല. നമ്മുടെ സ്വീകരണമുറിയിലും മൊബൈൽ ഫോണിലും വരെ യുദ്ധം എത്തിക്കഴിഞ്ഞു. വിവരങ്ങളുടെയും സാമ്പത്തികത്തിന്റെയും മേഖലകളിൽ നടക്കുന്ന ഈ യുദ്ധങ്ങളാണ് ഇന്ത്യയെ കാത്തിരിക്കുന്ന പുതിയ വെല്ലുവിളികൾ.
ഇതാണ് ഇന്നത്തെ ഏറ്റവും വലിയ ഭീഷണി. സൈനിക ആക്രമണത്തേക്കാൾ വേഗത്തിൽ ഒരു രാജ്യത്തിന്റെ ഐക്യത്തെ തകർക്കാൻ വിവര യുദ്ധത്തിന് കഴിയും. സാമൂഹിക മാധ്യമങ്ങളിലൂടെ വ്യാജ വാർത്തകൾ പ്രചരിപ്പിച്ച് രാജ്യത്തിനകത്ത് കലാപങ്ങൾ സൃഷ്ടിക്കുക. ജാതിയുടെയും മതത്തിന്റെയും പേരിൽ ജനങ്ങളെ തമ്മിലടിപ്പിക്കുക. സർക്കാരിനും സൈന്യത്തിനുമെതിരെ ജനങ്ങളിൽ അവിശ്വാസം വളർത്തുക. നമ്മുടെ ശത്രുക്കൾ കോടിക്കണക്കിന് രൂപയാണ് ഇതിനായി ചിലവഴിക്കുന്നത്.

ഒരു ഉദാഹരണം നോക്കാം. കശ്മീരിലോ അല്ലെങ്കിൽ വടക്കുകിഴക്കൻ സംസ്ഥാനങ്ങളിലോ ഒരു ചെറിയ സംഘർഷമുണ്ടാകുമ്പോൾ, അതിനെ പെരുപ്പിച്ച് കാണിച്ച് രാജ്യത്തിനെതിരെ വികാരം വളർത്താൻ ശ്രമങ്ങൾ നടക്കുന്നു. വ്യാജ വീഡിയോകളും ചിത്രങ്ങളും പ്രചരിപ്പിച്ച് അത് ദേശീയ തലത്തിലുള്ള ഒരു കലാപമായി മാറ്റാൻ ശ്രമിക്കുന്നു. ഒരു ബുള്ളറ്റ് പോലും ഉപയോഗിക്കാതെ ഒരു രാജ്യത്തെ തകർക്കാൻ ഇതിലൂടെ സാധിക്കും. സൈന്യത്തിനെതിരെ വ്യാജവാർത്തകൾ പ്രചരിപ്പിച്ച് അവരുടെ മനോവീര്യം തകർക്കാനും ശ്രമങ്ങൾ നടക്കാറുണ്ട്.

വ്യാജവാർത്തകളെ കണ്ടെത്താനും തടയാനും സർക്കാർ ശക്തമായ സൈബർ സെല്ലുകൾക്ക് രൂപം നൽകിയിട്ടുണ്ട്. എന്നാൽ ഏറ്റവും വലിയ പ്രതിവിധി ജനങ്ങളെ ബോധവൽക്കരിക്കുക എന്നതാണ്. വിവരങ്ങളുടെ സത്യാവസ്ഥ പരിശോധിക്കാൻ പൊതുജനങ്ങളെ പഠിപ്പിക്കുക, തെറ്റായ വിവരങ്ങൾ പങ്കുവെക്കുന്നതിൽ നിന്ന് അവരെ പിന്തിരിപ്പിക്കുക എന്നിവയാണ് പ്രധാനം. രാജ്യത്തിനെതിരെയുള്ള സംഘടിത വ്യാജപ്രചാരണങ്ങളെ ഉരുക്കുമുഷ്ടി ഉപയോഗിച്ച് നേരിടുക എന്ന നയമാണ് ഇന്ത്യ സ്വീകരിക്കുന്നത്. വിദേശകാര്യ മന്ത്രാലയവും പ്രതിരോധ വകുപ്പും സോഷ്യൽ മീഡിയയിൽ സജീവമായി ഇടപെട്ട് വ്യാജവാർത്തകളെ ഉടൻ തന്നെ ഖണ്ഡിക്കുകയും, ശരിയായ വിവരങ്ങൾ നൽകുകയും ചെയ്യുന്നു. മറ്റൊരു രാജ്യത്തിന്റെ സാമ്പത്തിക വ്യവസ്ഥയെ തകർക്കുകയാണ് ലക്ഷ്യം. ഒരു രാജ്യം സാമ്പത്തികമായി ദുർബലമായാൽ അതിന്റെ സൈനിക ശക്തിയും നയതന്ത്രപരമായ സ്വാധീനവും തകരും. ഇന്ത്യൻ കമ്പനികളെ ലക്ഷ്യം വെക്കുക, ഓഹരി വിപണിയിൽ കൃത്രിമം കാണിച്ച് തകർച്ചയുണ്ടാക്കുക, അവശ്യസാധനങ്ങളുടെ വരവ് തടസ്സപ്പെടുത്തി രാജ്യത്ത് ക്ഷാമം ഉണ്ടാക്കുക, കറൻസിയുടെ മൂല്യം ഇടിയിക്കുക എന്നിവയെല്ലാം ഇതിന്റെ ഭാഗമാണ്. ചൈനയെപ്പോലുള്ള രാജ്യങ്ങൾ അവരുടെ സാമ്പത്തിക ശക്തി ഉപയോഗിച്ച് മറ്റ് രാജ്യങ്ങളെ തങ്ങളുടെ വരുതിയിലാക്കാൻ ശ്രമിക്കുന്നത് ഇതിന്റെ ഭാഗമാണ്. വൻകിട നിർമാണ പദ്ധതികൾക്ക് ഭീമമായ തുക വായ്പ നൽകുകയും, അത് തിരിച്ചടയ്ക്കാൻ കഴിയാതെ വരുമ്പോൾ ആ രാജ്യത്തിന്റെ തന്ത്രപ്രധാനമായ ആസ്തികൾ പിടിച്ചെടുക്കുകയും ചെയ്യുന്ന ‘ഡെബ്റ്റ് ട്രാപ്പ് ഡിപ്ലോമസി’ ഇതിന്റെ ഒരു രൂപമാണ്.

“ആത്മനിർഭർ ഭാരത്” പദ്ധതിയാണ് ഇതിനുള്ള ഇന്ത്യയുടെ മറുപടി. പ്രതിരോധം മുതൽ മൊബൈൽ ഫോൺ വരെ, എല്ലാ കാര്യങ്ങളിലും സ്വയംപര്യാപ്തത നേടുക. ഏതെങ്കിലും ഒരു രാജ്യത്തെ മാത്രം ആശ്രയിക്കുന്നത് കുറച്ച്, ലോകത്തിലെ പല രാജ്യങ്ങളുമായി വ്യാപാര ബന്ധം സ്ഥാപിക്കുക. ഇത് ഏതെങ്കിലും ഒരു രാജ്യം നമ്മളെ ബ്ലാക്ക്‌മെയിൽ ചെയ്യുന്നത് തടയും. ‘മേഡ് ഇൻ ഇന്ത്യ’ (Made in India) ഉത്പന്നങ്ങൾ പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കുന്നത് വഴി നമ്മുടെ സാമ്പത്തിക ശക്തി വർദ്ധിപ്പിക്കാൻ സാധിക്കും. കൂടാതെ, ഗതി ശക്തി (Gati Shakti) പോലുള്ള വൻകിട അടിസ്ഥാന സൗകര്യ വികസന പദ്ധതികൾ വഴി തുറമുഖങ്ങൾ, റോഡുകൾ, റെയിൽവേ എന്നിവയുടെ വികസനം വേഗത്തിലാക്കി വിതരണ ശൃംഖലയെ കൂടുതൽ ശക്തമാക്കുന്നു. ഈ യുദ്ധമുറയിൽ മുകളിൽ പറഞ്ഞ എല്ലാ തന്ത്രങ്ങളും ഒരുമിച്ച് ഉപയോഗിക്കും. സൈനികമായ പ്രകോപനങ്ങൾ ഉണ്ടാക്കുന്നതിനൊപ്പം തന്നെ രാജ്യത്തിനകത്ത് സൈബർ ആക്രമണങ്ങൾ നടത്തുക, സാമ്പത്തികമായി സമ്മർദ്ദത്തിലാക്കുക, വ്യാജവാർത്തകൾ പ്രചരിപ്പിക്കുക എന്നിവയെല്ലാം ഒരേ സമയം ചെയ്യും. എന്താണ് സംഭവിക്കുന്നതെന്ന് പോലും മനസ്സിലാകുന്നതിന് മുൻപ് രാജ്യം പല ഭാഗത്തുനിന്നും ആക്രമിക്കപ്പെടും.
ഉദാഹരണത്തിന്, അതിർത്തിയിൽ പാകിസ്ഥാൻ പ്രകോപനം സൃഷ്ടിക്കുമ്പോൾ തന്നെ, രാജ്യത്തിനകത്ത് ചില രാഷ്ട്രീയ നേതാക്കൾക്കെതിരെ വ്യാജരേഖകൾ ഉപയോഗിച്ച് സോഷ്യൽ മീഡിയയിൽ പ്രചാരണം നടത്തുക, ചില ബാങ്കിംഗ് സംവിധാനങ്ങളെ സൈബർ ആക്രമണത്തിലൂടെ തകർക്കാൻ ശ്രമിക്കുക എന്നിവയെല്ലാം ഒരേ സമയം സംഭവിക്കാം. ചുരുക്കത്തിൽ, ഇന്ത്യക്ക് ചുറ്റുമുള്ള വെല്ലുവിളികളുടെ രൂപം മാറിയിരിക്കുന്നു. എന്നാൽ ഭാരതം എന്നത്തേക്കാളും ശക്തമാണ്. പഴയ പ്രതിരോധ മാർഗ്ഗങ്ങൾ മാത്രം പോരാ എന്ന് തിരിച്ചറിഞ്ഞ്, പുതിയ യുദ്ധതന്ത്രങ്ങളെ നേരിടാൻ ഇന്ത്യ തയ്യാറെടുത്തു കഴിഞ്ഞു. സൈനിക ശക്തിക്കൊപ്പം സാമ്പത്തികവും സാങ്കേതികവുമായ കരുത്ത് ആർജ്ജിച്ച്, ഏത് പ്രതിസന്ധിയെയും നേരിടാൻ സജ്ജമായി, ഒരു ലോകശക്തിയായി മാറാനുള്ള യാത്രയിലാണ് നമ്മുടെ രാജ്യം.

പഴയ ഇന്ത്യ സമാധാനത്തെക്കുറിച്ച് സംസാരിക്കുമ്പോൾ, പുതിയ ഇന്ത്യ സമാധാനം നിലനിർത്താൻ തക്ക ശക്തി ആർജ്ജിക്കുന്നു. നമ്മുടെ പ്രതിരോധ നയം വെറും പ്രതിരോധത്തിൽ ഒതുങ്ങാതെ, ആക്രമണകാരികളെ ആദ്യം തന്നെ തടയുന്ന ഒരു പ്രീ-എംറ്റീവ് സ്ട്രാറ്റജിയായി (Pre-emptive Strategy) മാറിക്കൊണ്ടിരിക്കുന്നു. ഇത് ഇന്ത്യയെ ഒരു പ്രാദേശിക ശക്തിയിൽ നിന്ന് ഒരു ആഗോള ശക്തിയായി ഉയർത്തുന്നു. നമ്മുടെ രാജ്യം അതിന്റെ അതിർത്തികൾ സൈനികമായി മാത്രമല്ല, സാങ്കേതികമായും സാമ്പത്തികമായും ബൗദ്ധികമായും കൂടുതൽ ശക്തിപ്പെടുത്തുന്നു. ഈ യാത്രയിൽ, ഓരോ ഇന്ത്യക്കാരനും ഈ പുതിയ വെല്ലുവിളികളെക്കുറിച്ച് ബോധവാന്മാരായിരിക്കേണ്ടത് അത്യാവശ്യമാണ്.